1994 yerel seçimlerini hatırlamak Türkiye'nin genç nüfusu karşısında beni biraz mutsuz hissettiriyor. Bugünkü çalışma arkadaşlarımın bazısı henüz doğmamıştı benim televizyonlardan, gazetelerden takip ettiğim seçim süreçlerinde ve gününde. Altı üstü kaç yıl geçmiş olabilir ki! Otuz mu? Yok artık!

Genç bir adam kazanmıştı İstanbul Belediye Başkanlığını. Evet, gençti. Benim şimdiki genç yaşımdan da gençti.

Necmettin Erbakan genel başkanlığındaki Refah Partisi'nden aday olmuştu. Kim olduğunu, ne yapmak istediğini dinlemeyen sert ideolojik bir bariyer vardı karşısında. Hem deliler gibi merak ediliyordu basın ve iş çevreleri tarafından, hem de konuk edildiği programlarda en başta inancı ve dindarlığı üzerinden aşağılanmak ve köşeye sıkıştırılmak isteniyordu.

Duvarlarda afişlerden gülümseyerek bakıyordu İstanbullu seçmene. "Tamam inşallah" sloganı yazılıydı fotoğrafların altında. Sokaklarda Erkin Koray'ın Fesuphanallah'ından dönüştürülen seçim şarkısı çalınıyordu. Otobüs ve kamyonetlerden anons ediliyordu;

"GENÇ, DİNAMİK, ÇALIŞKAN; RECEP TAYYİP ERDOĞAN!"

Yerleşik sistemin asla kabullenmediği ve kabullenemeyeceği genç adam 27 Mart 1994 günü yapılan seçimle İstanbul'un belediye başkanı oldu.

İstanbul için hayallerini vardı ama gerçekleştirmek kolay değildi. Meşruiyeti sorgulanmak istendi daima. Yani İstanbul için çalışmak istediğinde, İstanbul gündemini yaşamak ve yaşatmak istediğinde tartışmalara boğarak önünü almak istediler, olmadı...

O genç adamın, önce İstanbul'da, sonra genel siyasetteki irade ve kararlılık ve başarıları ardından gelenler için de model oluşturdu, oluşturuyor.

Ve şöyle bir kalıp siyasi analiz ondan sonraki her yerel seçimde yorumcuların diline pelesenk oldu, oluyor;

İSTANBUL'U ALAN, TÜRKİYE'Yİ ALIR.

Belki doğru, ama eksik değil mi bu? İstanbul'u sevdi, yönetimini halktan istedi, aldı ve küçük bir detay; İstanbul için çalıştı.

Devamında Türkiye'yi sevdi, yönetimini halktan istedi, aldı ve küçük bir detay; Türkiye için çalıştı.

2024 yerel seçim süreci ülkemize, milletimize hayırlar getirsin.

Ve dilerim Nisan itibarıyla İstanbul artık hak ettiği sevgi, samimiyet, ilgi ve beceri ile yönetilsin.

Çünkü İstanbul'u alan değil, İstanbul'un gönlünü alan kazanır.